Dzieciństwo do poprawki. Uwolnij się od cienia rodziców, energetycznych wampirów. Wydanie II, uzupełnione (ebook) (audiobook) (audiobook)

Recenzja: mama i zabawa,

Nakładem Wydawnictwa Sensus ukazało się ostatnio nowe wydanie książki „Dzieciństwo do poprawki” autorstwa psycholożki i psychoterapeutki Sylwii Sitkowskiej. Książka uświadamia czytelnikom, jak wielki wpływ na życie ludzi ma dzieciństwo. To, jak reagujemy czy postępujemy w życiu, ma swoje początki w tym okresie życia. Często zupełnie bezwiednie powielamy schematy postępowania, które widzieliśmy w dzieciństwie. Nawet jeśli był to szczęśliwy czas, mógł negatywnie wpłynąć na nasze postępowanie w dorosłym życiu. Zachowanie rodziców, dziadków czy opiekunów wywarło na większość ogromny wpływ utrwalając często negatywne schematy. Wysokie wymagania, obwinianie, porównywanie do innych to tylko kilka przykładów zachowania, które może przekładać się na niskie poczucie własnej wartości, trudności w pracy, czy w budowaniu relacji. Jak sobie z tym radzić w dorosłym życiu? Ta książka może stanowić pierwszy krok do lepszego życia. Przede wszystkim warto uświadomić sobie, że taki problem istnieje. Lektura tej pozycji może ułatwić początek pracy nad sobą. Książka składa się z części teoretycznej i praktycznej. Jest w niej mnóstwo przykładów, ćwiczenia i karty pracy przeznaczone do własnej refleksji. Lektura i wykonywanie ćwiczeń może sprawić, że czytelnik zrozumie trudności wynikające z dzieciństwa, a następnie uwierzy w siebie odzyskując wpływ na swoje życie. To pozwoli mu stać się lepszym, szczęśliwszym człowiekiem, a także rodzicem. Książkę można polecić każdemu, kto jest gotowy spojrzeć na relacje z rodzicami z innej perspektywy, a także polepszyć swoje własne życie.

Recenzja: Książki Psychologiczne i Terapetyczne, Ceglińska Aneta

Są takie smutne historie w pracy psychoterapeuty, gdy nastolatki, i dzieci bardzo silnie obwiniają siebie za błędy rodziców i innych dorosłych. A także sytuacje, gdy pacjenci jako dzieci byli bardziej dojrzali emocjonalnie od swoich rodziców. Takie historie pozostają w przekonaniach i zniekształceniach poznawczych tych dzieci i nastolatków. Dorośli będący, kiedyś takimi dziećmi i nastolatkami nie zawsze trafiają na terapię, by uwolnić się "od cienia rodziców". "Dzieciństwo do poprawki" Sylwia Sitkowska psycholog to książka, do której warto zajrzeć szczególnie wtedy, gdy z jakiegoś powodu nie można udać się na psychoterapię lub jako wsparcie w psychoterapii. Pomaga ona rozpoznać własne niekorzystne przekonana, kompensacje "dziury w sercu", popracować nad umocnieniem poczucia własnej wartości i relacji z wewnętrznym dzieckiem. Zawiera ćwiczenia i historie pacjentów.

Recenzja: psychotresci, Mykhalchuk-Kłapińska Kamila

Jeśli choć raz w życiu zastanawialiście się: ❤️‍🩹 czemu w relacji z rodzicami jako osoba dorosła czasem zachowuję się jak dziecko? ❤️‍🩹 dlaczego tyle myśli i emocji, przekonań na mój temat się nie zmienia? ❤️‍🩹 czemu jestem niepewny/a w bliski relacjach? Lub: dlaczego ich unikam? To ta książka będzie dla Was wartościowa. Mowa o "Dzieciństwo do poprawki" Sylwii Witkowskiej, @wydawnictwo_sensus. Tytuł wymowny i przykuwający uwagę. Treść skondensowana do najważniejszych zagadnień co jest jej dużym plusem. Trochę ćwiczeń (co też jest plusem, że w ogóle są). Niewiele stron bo około stu (to też wspaniała wiadomość dla zabieganych). Autorka w przystępny sposób pokazuje nam, dlaczego zmagamy się z tym czym się zmagamy, dlaczego pewne rzeczy "ciągną się za nami" latami i nic się nie zmienia. Przeprowadza czytelnika przez proces od zobaczenia swojego braku z dzieciństwa aż do odwrócenia tej narracji, znalezienia pozytywów w swojej historii i finalnie - zaopiekowanie się dorosłym sobą. Bo o to chodzi. Autorka przypomina nam, że dzieciństwa nikt nam nie zwróci, nie powtórzymy go. Ale to co MOŻEMY zrobić to stać się swoim własnym rodzicem i troszczyć się o te części nas, które wymagają zaopiekowania. Dlaczego zrobiłam tę rolkę? Z przymrużeniem oka - bo wiadomo, że NIE KAŻDY się z nią utożsami - stosunkowo wiele z nas ma jakiś cień z przeszłości. To nie musi być tak, że Wasza mama "była zła" (bo co to w ogóle znaczy). Wasza mama mogła mieć trudny poród i to doświadczenie mogło wkraść się między Was, kładąc się cieniem na pierwszych latach w Waszego życia które są kluczowe dla wytworzenia więzi (o tym będzie mowa później, w innych postach). Mama mogła być jednym żywicielem rodziny i pracować całymi dniami, żebyście mieli co jeść, głodząc przy tym emocjonalnie - ale nie intencjonalnie. Celowo podaję takie przykłady- uważam, że w tematyce odkupienia przeszłości, relacji z rodzicami, dzieciństwa trzeba wiele mądrości terapeuty, mądrości pacjenta, żeby nie pojechać po bandzie, zrobić najazd na rodziców i tyle. Tu trzeba czegoś o wiele większego i o tym pięknie mówi @mariankagierszewska w swoim podcaście Tak właśnie mam.

Recenzja: i_czytanelsi, Antolec-Walczak Marika

„Dzieciństwo do poprawki. Uwolnij się od cienia rodziców, energetycznych wampirów” Sylwii Sitkowskiej @sitkowska.psycholog czytałam jakiś czas temu. Tym razem dzięki uprzejmości @wydawnictwo_sensus tym razem mogłam przeczytać drugie uzupełnione wydanie. Lubię czytać książki psychologiczne, ale bez przesady. Co znaczy „bez przesady”? A to, że raczej nie wykonuję zadańw nich przewidzianych. Tym razem podeszłam do sprawy inaczej. Autorka poleciła czytelnikowi napisać swój życiorys. W książce umieszczono pytanie pomocnicze, dla takich opornych jak ja. Jestem po paru latach terapii indywidualnej niektóre przemyślenia w toku pisania nie były dla mnie nowe, część kwestii sobie poukładałam na nowo. Autorka przywołuje teorie przywiązania Johna Bowlbyego. Z jego badań wynika, że 70% osób reprezentuje taki styl bliskości w dorosłym życiu, jaki nawiązało w pierwszych 12 miesiącach swojego życia.pewne przemyślenia, przekonania na swój temat, zdanie o innych wynosimy z dzieciństwa. Budujemy je na podstawie doświadczeń z tego okresu czasu. Czy można zmienić myślenie o sobie? Autorka odpowiada, że tak, ale jest to proces. Proponuje ćwiczenie, które może w tym pomóc. Tutaj autorka również pisze o potrzebie zadbania o siebie (pisałam wcześniej o książce „Przytul swoje wewnętrzne dziecko”, gdzie ta kwestia jest bardziej rozwinięta). Jest mi bliska ta myśl, ponieważ na co dzień widzę jak niezadbany rodzic ze swoim nieutulonym wewnętrznym dzieckiem, zmaga się z własnym rodzicielstwem i wiem, jak ważne jest zadbanie o własne zdrowie psychiczne dla bycia lepszym rodzicem. Lubię czytać książki Sylwii Sitkowskiej, bo są nieprzegadane, łatwe w odbiorze, trafiają do mnie.

Recenzja: kkaa_mila, Bichajło Kamila

Dziś przygotowałam dla Was recenzję książki Sylwii Sitkowskiej "Dzieciństwo do poprawki." Na początku książki autorka zachęca nas do napisania swojego życiorysu ✍️. Tłumaczy dla kogo jest ta książka i co mają na celu ćwiczenia w niej zawarte 🧠. Autorka omawia style przywiązania, wyjaśnia jaka rolę pełnią przekonania w naszym życiu. Całość podzielona jest na 3 części, z czego ostatnia to karty pracy. Książka zawiera również mnóstwo przykładów i ćwiczeń. Myślę ,że to taka autoterapia dla większości z nas. Warto ją przeczytać, ale i popracować z nią, ponieważ wiele można wywnioskować na temat swojego życia 👱.

Recenzja: angelsx_book, Kowalska Nikola

👧 Mam wrażenie, że ta książka ma bardzo niefortunny podtytuł. Uwolnij się od energetycznych wampirów- brzmi trochę jak literatura pseudonaukowa. Spokojnie! Tylko brzmi. 🧒 „Dzieciństwo do poprawki” to książka o wychowaniu i o tym, jak ogromną rolę ma ono na całe życie człowieka. Autorka opisuje w tej książce różne style wychowawcze. Ta książka ułatwia zrozumienie pewnych schematów, w których żyjemy. Pamiętajcie, że nie trzeba mieć trudnego i traumatycznego dzieciństwie, żeby mieć jakieś nieprawidłowe schematy zachowań, myśli, czy uczuć. Książkę bardzo polecam, jest krótka i dobrze napisana, a jednocześnie naprawdę jest w niej bardzo dużo ważnych informacji. 👦 Na następnych grafikach możecie przeczytać o stylach wychowawczych w rodzinach, który wpływa na reakcja dziecka, przy konkretnych wydarzeniach np. Czy zgłosić się do rodzica z prośbą o pomoc, czy raczej ukrywać przed nim jak najwiecej problemów. Rodzina jest ważnym, ale nie jedynym środowiskiem, które wpływa na rozwój dziecka, czy nastolatka. Dorastające osoby żyją w wielu innych mikrosystemach np. w mikrosystemie szkolnym, który też odgrywa znacząca rolę, w ich życiu.

Recenzja: Mama Tosiaczka , Hryciuk Marlena

Książka ta pomaga w autoterapii. Dzięki niej, przepracujemy relacje z rodzicami (nawet, jeśli ich już na świecie nie ma). Zawiera wiele wskazówek, ale przede wszystkim ćwiczeń, które tak, mogą sprawić, że wróci się do przykrych wspomnień i przeżyć, ale jednocześnie pozwoli się z nimi zmierzyć, przepracować, wyrzucić je z siebie i poczuć prawdziwą ulgę. Praca ta może wywołać lawinę emocji od gniewu, płaczu, po poczucie ulgi. Autorka przytacza tu autentyczne sytuacje swoich pacjentów, rozmowy z nimi oraz sposoby, jak poradzili sobie z zadaniami (ćwiczeniami). Na końcu publikacji znajdziemy rozdział z ćwiczeniami, które sami możemy wykonać. Publikacja wywarła na mnie ogromne wrażenie. Zdecydowanie jest warta uwagi. Nawet jeśli mieliście wspaniałe dzieciństwo, dzięki poradnikowi zrozumiemy, jakich błędów nie popełnić, aby nie skrzywdzić własnych dzieci. Serdecznie polecam lekturę.

Recenzja: Slomka_milena, Słomka-Sławecka Milena

Książka pt „Dzieciństwo do poprawki” autorstwa Sylwii Sitkowskiej wywołała u mnie mnóstwo emocji. W sferze psychologii i ludzkich zachowań obrałam za cel analizę dzieciństwa, bo właśnie dzieciństwo jest największym wyznacznikiem naszej dorosłości, tego jakie obieramy kierunki, decyzje, jakie są ich konsekwencje itp. Zanim rozwinę swoją ocenę przedstawię książkę od strony technicznej. Jest bogata w proste ćwiczenia, które znakomicie weryfikują nasze dzieciństwo i pozwalają pokazać nam blaski i cienie teraźniejszości. Zachęcam aby KAŻDY chociaż raz skusił się na poznanie siebie i przede wszystkim zrozumienie. Nie trzeba mieć trudnego dzieciństwa żeby „nabyć” deficyty, które wychodzą w okresie dorosłości. Często zastanawiamy się dlaczego dzieje się w moim życiu tak, a nie inaczej. W książce dodatkowo znajdziemy historie prosto z gabinetu Pani Sylwii dzięki czemu łatwiej jest nam przejść przez etap weryfikacji swojego dzieciństwa. Treść książki to zbiór podstaw. Zrozumiesz swoje zachowania. Zrozumiesz dlaczego warto powiedzieć „STOP” pewnym schematom. Bardzo często słyszę „nie chcę być jak matka/ojciec” a potem mamy do siebie żal, bo mimo swojego wysiłku powielamy rodziców. Naucz się troszczyć o samego siebie, w pełni się zaakceptuj. Nie da się troszczyć i kochać innych, kiedy sam siebie nie lubisz. To niestety tak nie działa. Prędzej czy później deficyty „wychodzą”. Książkę czyta się naprawdę błyskawicznie. Informacje, ćwiczenia i teoria są bardzo fajnym narzędziem, które nada początek Twojemu nowemu JA. Lubię stawiać czoła stereotypom i właśnie ten tytuł idealnie się do tego nadaje. Kiedyś poznałam krótką historię. Pewna rodzina od pokoleń uwielbiała pieczone mięso. Zawsze jednak boki tego mięsa zostawały odkrojone „bo prababcia tak robiła”. Dlaczego? Wnuki, prawnuki, nawet rodzice nie potrafili tego wyjaśnić. Zapytana o to zjawisko prababcia odpowiedziała, że inaczej nie mogła zmieścić mięsa w naczyniu. ;) Ten sam schemat działa w odniesieniu naszego dzieciństwa do dorosłości. Czasem robimy coś „bo tak” i działamy sobie na szkodę. Nie pozwól żeby ta dobroć, którą masz w sobie przepadła ;) Bardzo mocno polecam! 

Recenzja: slowo_wartosciowe,

„Szczęśliwy dom można porównać do bezpiecznej przystani. To właśnie dzięki wielu miłym i wspólnie spędzonym w nim chwilom, można nabrać sił niezbędnych do spędzenia kolejnego dnia poza domem - w pracy i w szkole. Po całym dniu, każdy z członków rodziny ma pewność, że w domu zawsze nastąpi pora wspólnego posiłku, pokrzepiający rozmowy i omówienia wydarzeń z minionego dnia. Tak, to jest wizja idealnej rodziny. A jak wygląda rzeczywistość? Często Zgoła inaczej.” ⠀ 💁Wpływ dzieciństwa na naszą tożsamość i życie, jest jak niewidoczny strumień, płynący pod powierzchnią codziennych doświadczeń. To wczesne lata kształtują nasze spojrzenie na świat, wyznaczając kierunek naszych przekonań, relacji i wyborów. Wniesione wtedy wzorce i doświadczenia stanowią fundament naszej egzystencji. ⠀ Ta niezwykle inspirująca książka rzuca światło na głęboko ukryte mechanizmy, które kształtują nasze życie. ⠀ Autorka opowiada o kilku kluczowych obszarach: ▪️Style przywiązania – gdzie wnikliwie je analizuje i opowiada w jaki sposób bliskie relacje z opiekunami, w tym rodzicami, kształtują nasze postrzeganie siebie i innych ludzi. ▪️Wpływ wykształconych w dzieciństwie przekonań (o sobie, innych i świecie), na obecne życie. ▪️Dziury w sercu i próby ich zapełnienia - gdzie autorka bacznie analizuje luki emocjonalne, które mogą powstać w naszym sercu w wyniku braku opieki lub podczas zaniedbania w dzieciństwie. Poprzez sugestywne przykłady, ukazuje, jak te pustki wpływają na nasze działania i na to, co robimy, aby je wypełnić. ▪️Samozatroszczenie - autorka podkreśla naszą zdolność do dbania o siebie, pomimo ewentualnych braków w opiece rodziców. Wskazuje na możliwość budowania akceptacji siebie, umiejętność kochania siebie oraz umiejętność radzenia sobie z trudnymi emocjami, niezależnie od przeszłości. ⠀ Trzecia część stanowi praktyczne narzędzie do pracy nad sobą. To sekcja, która angażuje w praktyczne działania i ćwiczenia. ⠀ 🙏Bardzo ciekawa pozycja, po którą warto sięgnąć. Jeśli życie jest tylko jedno, to warto to życie przeżyć jak najlepiej i przede wszystkim świadomie. 😊

Recenzja: MAKABRESKA,

siążka zaczyna się prośbą o napisanie życiorysu i kilkoma stronami pytań pomocniczych, a jej treść dotyczy pracy z przekonaniami, które są z nami od dziecka za sprawą naszych rodziców. O napisaniu życiorysu wspominałam w jednym z poprzednich postów – wreszcie czuję się na tyle silna, żeby się z tym zmierzyć. Pytania pomocnicze zaproponowane przez autorkę, podzielone zostały na różnorodne kategorie i wydają się dobrane na tyle sensownie, że można to życie ugryźć i z tej lepszej i słabszej strony. Tak, aby docenić je i wyłapać obszary, które wymagają analizy i zaopiekowania. Dzieciństwo do poprawki to zbiór różnorodnych ćwiczeń, historii dorosłych, którzy postanowili poradzić sobie z dzieciństwem oraz przejście z nimi przez ich trudne i bolesne wspomnienia. Podobało mi się to, że ćwiczenia nie zostały tylko zaproponowane, ale również omówione i podparte historią z terapii – co wybrany pacjent napisał, co nim kierowało, jak poradził sobie. Niezwykle pięknym ćwiczeniem wydało mi się przygotowanie swojej własnej konstytucji, ogłoszenie swojej niepodległości i wyznaczenie granic naszej autonomii. Z kolei wyzwalającym wydaje mi się napisanie tzw. brudnego listu, jednego z kilku, do których zachęca Sylwia. Brudny list to zwerbalizowanie złości do rodzica, nawrzucanie mu, napisanie wszystkiego tego, czego boimy się sami przed sobą przyznać, bez ograniczeń w formie, z wulgaryzmami i bez usprawiedliwiania czynów opiekunów. Coś tylko dla nas, do własnego wglądu, co pozwoli ujść emocjom. Zdecydowanie chcę takie coś napisać. Wyładować się, pozwolić sobie na wszystko w tym słowie pisanym tylko dla siebie. Przechodząc przez kolejne strony i czytając o krzywdzących przekonaniach, jakie wykształciły się w dzieciństwie pacjentów autorki, zaczęłam myśleć o tych, które ja wyniosłam z domu. Jednym z nich było to, że jestem biedna. Za biedna. Za biedna na to, żeby mieć koleżanki, za biedna na przyjaciół, za biedna, żeby zapraszać kogoś do domu, za biedna, żeby wychodzić, za biedna na chłopaka, za biedna, żeby wyprowadzić się z domu, za biedna, żeby jechać na kolonie, za biedna, żeby zorganizować urodziny, za biedna, żeby jechać na wakacje. Za biedna na życie w ogóle. Przez wiele lat zupełnie o tym nie myślałam. Nie wracałam wspomnieniami do tamtych momentów, ale w zeszłym roku, kiedy coś we mnie pękło i postanowiłam, że skupię się na życiu, a nie obsesyjnym myśleniu o finansach, powoli zaczęłam nabierać dystansu i widzieć więcej elementów układanki. Zaczęły przypominać mi się te wszystkie momenty, kiedy słyszałam, że jestem za biedna na coś. Z tego za biedna na powstawały przekonania, że inni są lepsi, będą mieć wspaniałe życie, mogą mieć marzenia, pragnienia, miłość, rodziny, a dla mnie to tylko byle jaka praca i życie w biedzie. Z myśli, że inni są lepsi, zaczęły kiełkować myśli, że jestem gorsza, niewystarczająca, nie ma sensu mieć marzeń, bo to jest dla innych, nie dla mnie. Świat należy do wszystkich, stoi przed wszystkimi otworem, a ja jestem na niego za biedna. Cała ta sytuacja prowadzi do rozważań nad tym, czy to ja byłam biedna, czy moja rodzina? Skąd brała się ta bieda? Czy to faktycznie była bieda, czy wpajanie dziecku takich krzywdzących przekonań? Czy sytuacji nie dało się zmienić? Poprawić? Czy wszyscy jednakowo próbowali zadbać o ten budżet? Czy było coś, co powodowało, że pieniędzy nie wystarczało? Te wszystkie pytania to temat na osobny post. Zdradzę Wam tylko, że przekonanie jestem za biedna na przekształciło się w brak marzeń i w przekonanie, że nikt mnie nigdy nie pokocha, że nie warto się angażować. Z czym to ludzi w ogóle. Przekonanie jestem za biedna na trwało ze mną przez wiele lat, a z czasem przekształciło się w jestem zbyt zadłużona, żeby mieć marzenia, mieć związek, mieć pragnienia, żeby pragnąć czegokolwiek innego niż praca. Jedną z rzeczy, nad którymi teraz pracuję to zdrowa relacja z pieniędzmi i przekonaniami na ich temat. Mam do przepracowania wiele takich kwestii jak te powyższe, czyli moja rodzina i dzieciństwo vs. pieniądze. To prawdziwy temat rzeka. Cieszę się, że po blisko 30 latach życia udało mi się wyjść z tej matni myślenia o tym, że jedyne, co mogę mieć to samotność, brak pieniędzy, spłata zadłużenia. Zawsze był we mnie w tej kwestii wewnętrzny opór. Nie zgadzałam się z opinią rodziny, że powinnam szukać znajomych na swoim (pod)poziomie, chłopaka z biednej rodziny taka jak moja i zadowalać się byle pracą. Nigdy nie pozwoliłam, żeby mój mózg wypełnił się takimi myślami w pełni, ale czas pokazuje mi, jak wiele decyzji determinowanych było w moim życiu przekonaniem, że jestem za biedna na…, a z czasem nie mogę pozwolić sobie na…, bo mam długi. I tak samo jak w listopadzie, tak teraz wiem, że nie będę więcej podążać tą drogą. Zeszłam z niej w pełni i staram się uczyć życia, które nie jest ograniczane pieniędzmi, wymówkami, rezygnacją, a brak pieniędzy nie jest synonimem lęku przed zmianą, ryzykiem i czymś nowym. To ciekawa, interesująca i inspirująca droga, z mnóstwem otwartych drzwi, a nie ciemny, pusty i ponury korytarz z jednymi, odległymi drzwiami. Porzucając matnie, zaczęłam dostrzegać otoczenie, ludzi, przestrzeń, horyzont, niebo i możliwości. Odrzucając to ograniczenie i to przekonanie, ogranicza mnie jedynie sky is the limit. Niezwykłe uczucie, dlatego z całego serca polecam pracę nad przekonaniami i ograniczeniami. Czy to z terapeutą, czy w ramach autoterapii, jaka jest Dzieciństwo do poprawki. Każdy sposób jest dobry, żeby wyjść z tego zapadającego się do wewnątrz pudełka. Nikt nie da gwarancji, że poza pudełkiem jest lepiej, ale są możliwość, których ta zamknięta, kurcząca się przestrzeń nigdy nam nie da. Warto pracować nad sobą i walczyć o lepsze życie. Zawsze. Opis z okładki: To, jakimi jesteśmy dorosłymi, w ogromnym stopniu zależy od tego, jakimi byliśmy dziećmi i jak wyglądało nasze dzieciństwo. To, co w nas dobre, co nas motywuje, napędza i stanowi o naszej sile, ale też często to, co nas blokuje, co nam przeszkadza, podcina skrzydła – oto bagaż, jakim obdarowują nas rodzice i najbliższe otoczenie w okresie dorastania. Także dzieciństwo, które wspominamy jako szczęśliwe, mogło pozostawić w nas przekonania negatywnie oddziałujące na funkcjonowanie w dorosłości – o czym być może nawet nie wiemy! Przekonania te mogą mocno wpływać na nasze życie, decyzje, zachowania. Pamiętajmy: jako dorośli nie musimy żyć w cieniu, jaki rzuca na nas własne dzieciństwo. By się od niego uwolnić, warto wrócić do tamtego czasu. Ta książka – napisana przez doświadczoną psychoterapeutkę – pomaga zrozumieć i przepracować relacje z rodzicami, uzyskać wewnętrzny spokój, zlikwidować poczucie winy i niepewność. Zawarte w niej ćwiczenia ułatwiają autoterapię, dzięki której możliwe będzie przejęcie sterów i zapanowanie nad swoim życiem. Po to, by nareszcie prawdziwie dorosnąć i dowiedzieć się, CZY ŻYJĘ TAK, JAK CHCĘ. I by po prostu zacząć to robić.

Recenzja: psyche_et_soma, Iza Maliszewska

Wpływ dzieciństwa na naszą tożsamość i życie jest jak niewidoczny strumień, płynący pod powierzchnią codziennych doświadczeń. To wczesne lata kształtują nasze spojrzenie na świat, wyznaczając kierunek naszych przekonań, relacji i wyborów. Wniesione wtedy wzorce i doświadczenia stanowią fundament naszej egzystencji. Ta niezwykle inspirująca książka rzuca światło na głęboko ukryte mechanizmy, które kształtują nasze życie. Autorka opowiada o kilku kluczowych obszarach: • Style przywiązania - gdzie wnikliwie je analizuje i opowiada w jaki sposób bliskie relacje z opiekunami, w tym rodzicami, kształtują nasze postrzeganie siebie i innych ludzi. • Wpływ wykształconych w dzieciństwie przekonań (o sobie, innych i świecie) na obecne życie. • Dziury w sercu i próby ich zapełnienia - gdzie autorka bacznie analizuje luki emocjonalne, które mogą powstać w naszym sercu w wyniku braku opieki lub zaniedbania w dzieciństwie. Poprzez sugestywne przykłady, ukazuje, jak te pustki wpływają na nasze działania i na to, co robimy, aby je wypełnić. • Samozatroszczenie - autorka podkreśla naszą zdolność do dbania o siebie, pomimo ewentualnych braków w opiece rodziców. Wskazuje na możliwość budowania akceptacji siebie, umiejętność kochania siebie oraz umiejętność radzenia sobie z trudnymi emocjami, niezależnie od przeszłości. Trzecia część stanowi praktyczne narzędzie do pracy nad sobą. To sekcja, która angażuje w praktyczne działania i ćwiczenia. Bardzo ciekawa pozycja, po którą warto sięgnąć. Jeśli życie jest tylko jedno, to warto to życie przeżyć jak najlepiej i przede wszystkim świadomie.

Recenzja: MakabreskaJBF, Baranowska Justyna

Książka zaczyna się prośbą o napisanie życiorysu i kilkoma stronami pytań pomocniczych, a jej treść dotyczy pracy z przekonaniami, które są z nami od dziecka za sprawą naszych rodziców. Pytania pomocnicze zaproponowane przez autorkę, podzielone zostały na różnorodne kategorie i wydają się dobrane na tyle sensownie, że można to życie ugryźć i z tej lepszej i słabszej strony. Tak, aby docenić je i wyłapać obszary, które wymagają analizy i zaopiekowania. Dzieciństwo do poprawki to zbiór różnorodnych ćwiczeń, historii dorosłych, którzy postanowili poradzić sobie z dzieciństwem oraz przejście z nimi przez ich trudne i bolesne wspomnienia. Podobało mi się to, że ćwiczenia nie zostały tylko zaproponowane, ale również omówione i podparte historią z terapii - co wybrany pacjent napisał, co nim kierowało, jak poradził sobie. Niezwykle pięknym ćwiczeniem wydało mi się przygotowanie swojej własnej konstytucji, ogłoszenie swojej niepodległości i wyznaczenie granic naszej autonomii. Z kolei wyzwalającym wydaje mi się napisanie tzw. brudnego listu, jednego z kilku, do których zachęca Sylwia. Brudny list to zwerbalizowanie złości do rodzica, nawrzucanie mu, napisanie wszystkiego tego, czego boimy się sami przed sobą przyznać, bez ograniczeń w formie, z wulgaryzmami i bez usprawiedliwiania czynów opiekunów. Coś tylko dla nas, do własnego wglądu, co pozwoli ujść emocjom. Zdecydowanie chcę takie coś napisać. Wyładować się, pozwolić sobie na wszystko w tym słowie pisanym tylko dla siebie.

Recenzja: CoFajnego, Kocuła Joanna

👨‍👩‍👧 Rodzicielstwo jest dla nas ogromnym przywilejem, który jednocześnie nie pozwala nam zapomnieć o tym, z jak wielką odpowiedzialnością się wiąże. 🤲 Zdajemy sobie sprawę, że życie naszej córeczki jest w naszych rękach i wszystko, co dla niej oraz z nią robimy teraz, zaoowocuje w jej dorosłości. 📙 Dlatego książkę "Dzieciństwo do poprawki" czytałam i analizowałam dwuwymiarowo. Po pierwsze analizując swoje dzieciństwo, po drugie jako matka, która pragnie uniknąć błędów wychowawczych. 🧠 Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że tkwią w stanie, który mogłaby odmienić właściwa psychoterapia. Również wiele osób ma silne opory, by z takiej pomocy skorzystać i szczerze otworzyć się przed specjalistą. Dlatego uważam, że ta publikacja jest niezwykle cenna i jest bardzo potrzebna, ponieważ umożliwia przeprowadzenie dogłębnej analizy poprzez otwarcie się przed samym sobą. ⏳ Pomaga zrozumieć wpływ dawnych doświadczeń na nasz aktualny stan oraz uwolnić się od ich negatywnych skutków. 🔄 Radzi, jak przekierować myślenie, by właściwie postrzegać siebie. 📑 Autorka przygotowała sporo ćwiczeń oraz pozostawiła miejsce na zapiski, dzięki czemu w trakcie lektury posileni wiedzą, bez zbędnego skrępowania i poprzez wysłuchanie się we własne ja możemy przepracować to, co od dawna kładzie się cieniem na naszym życiu, a dotychczas nie potrafiliśmy się z tym uprać. 👍 Z uwagi na wartość merytoryczną oraz przyjazny i zrozumiały język, jakim zwraca się do nas autorka, polecam tę książkę dosłownie każdemu, ponieważ w każdym tkwi mniej lub więcej wspomnień z odległych lat, od których bardzo chcielibyśmy się uwolnić, a także polecam ją przyszłym oraz aktualnym rodzicom, by byli wspierającymi i wartościowymi towarzyszami dzieciństwa swoich potomków.

Recenzja: ataga_el, Lizut Agata

Jako , książkowe, dziecko DDA bardzo lubię czytać pozycje nawiązujące do tego co wydarzyło się w dzieciństwie i jaki miało to na nas wpływ. Wydawnictwo ma w swojej ofercie dwie ciekawe książki, które bardzo mi się spodobały i dały do zrozumienia i zagłębienia się w problem głębiej. 💚 SYLWIA KOCOŃ- ZRANIENI W DZIECIŃSTWIE, JAK ROZPOZNAĆ I ULECZYĆ MATCZYNĄ LUB OJCOWSKĄ RANĘ opis wydawcy : O trudnej relacji, jaka łączy nas dorosłych z nami dziećmi i z naszymi matkami, napisano mnóstwo książek. Wiele z nich jednak ignoruje rolę, jaką w naszym życiu odegrał ojciec. Sylwia Kocoń podchodzi do tematu kompleksowo. Przyglądając się relacjom w rodzinach naszego dzieciństwa, trójkątowi ja - matka - ojciec, zwraca uwagę na to, jakie rany wówczas w nas powstały. Nie tylko rany matczyne, ale także ojcowskie. 💚SYLWIA SITOWSKA- DZIECIŃSTWO DO POPRAWKI, UWOLNIJ SIĘ OD CIENIA RODZICÓW,ENERGETYCZNYCH WAMPIRÓW opis wydawcy: To, jakimi jesteśmy dorosłymi, w ogromnym stopniu zależy od tego, jakimi byliśmy dziećmi i jak wyglądało nasze dzieciństwo. To, co w nas dobre, co nas motywuje, napędza i stanowi o naszej sile, ale też często to, co nas blokuje, co nam przeszkadza, podcina skrzydła - oto bagaż, jakim obdarowują nas rodzice i najbliższe otoczenie w okresie dorastania. Także dzieciństwo, które wspominamy jako szczęśliwe, mogło pozostawić w nas przekonania negatywnie oddziałujące na funkcjonowanie w dorosłości - o czym być może nawet nie wiemy! Przekonania te mogą mocno wpływać na nasze życie, decyzje, zachowania. Obie książki napisane przez dwie różne osoby a temat tak naprawdę taki sam. Polecam każdemu kto chce zmierzyć się z przeszłością i wyciągnąć dużo w przyszłość.

Recenzja: codzienne_kobiece_inspiracje, Antos Nika

Jak wiadomo, to jakimi dorosłymi sie staniemy zależy od naszego dzieciństwa 👦👧 Myśle, ze wiekszosc z nas ma w szafie swoje potwory. Dla jednych podcinanie skrzydeł przez rodziców okaże się traumą, z którą muszą się mierzyc jako dorośli. Dla innych z kolei brak mozliwosci wyrazenia swojego zdania oraz ciągłe negowanie, moze okazac się sytuacją, która będzie rzutować na całe dorosłe życie. Bardzo podoba mi się forma ksiązki - po omówieniu danego rozdziału pojawiają się pomocne cwiczenia, dzięki ktorym jeszcze lepiej zrozumiemy i przepracujemy konkretnie opisaną sytuacje. ❤ Uwazam, ze ta ksiazka jest dla kazdego rozpozyczając od osób, ktore zmagają się z traumami i chcą uwolnić się z cienia rodziców, kończąc na przyszlych rodzicach, aby pokazac im czego wystrzegac sie w swoim zachowaniu, aby nie krzywdzić własnych pociech.👶 U mnie ta książka nie byla najłatwiejszą pozycją - sporo musialam przepracowac, polało się trochę łez, ale teraz wiem jak bardzo było mi to potrzebne ❤ Serdecznie polecam ❤❤

Recenzja: psycho.fascynacja, Kaźmierczak Joachim

Recenzja książki „Dzieciństwo do poprawki. Uwolnij się od rodziców, energetycznych wampirów.” Autorką książki jest Sylwia Sitkowska. Na skrzydełku przedniej okładki przeczytać można o wykształceniu i doświadczaniu zawodowym autorki. Muszę przyznać, że lista jest długa, więc na pewno zna się na rzeczy. Sylwię Sitkowską spotkać można także w social mediach, na jej Instagramie znaleźć można informację, że ma ona za sobą ponad 10 000 sesji i 14 poradni psychologicznych. Już kilka miesięcy temu sięgnąłem po pozycję Pani Sylwii Sitkowskiej. Słuchałem tej książki w aplikacji Storytel, lecz było to wydanie I, które można znaleźć pod inną okładką. Wersja audio zrobiła na mnie wrażenie i wyciągnąłem z niej wiele, brakowało mi jednak zebrania wszystkich ćwiczeń na papierze. Tak więc ponownie mogłem podejść do tej pozycji, tym razem do wydania II w wersji papierowej. „Dzieciństwo do poprawki.” to<strong> książka terapeutyczna, aby czytelnik mógł przeprowadzić własną autoterapię. </strong>Nie zastąpi to oczywiście terapii w gabinecie, ale jest dobrym pierwszym kontaktem z problemem lub wspomagaczem w przerwach między sesjami. Już we wstępie autorka gwarantuje, że jeśli rzetelnie przejdzie się przez lekturę dozna się zmiany i uczucia ulgi, stawia tym samym wysoko poprzeczkę. Podkreśla jednak, że daje do tego tylko (albo aż) narzędzia do pracy, a ćwiczenia w niej będą trudne. Czytając lekturę znajdziemy w niej wiele przykładów z pracy terapeutycznej autorki, z którymi można się utożsamiać. Podkreślę, że nie są to tylko przykłady problemów, ale także zmiany jakie zaszły w postrzeganiu u pacjentów/klientów autorki. W ten sposób wykonując podobne ćwiczenia można dojść do własnych wniosków. O czym właściwie jest ta książka? Jak sam tytuł wskazuje książka odnosi się do dzieciństwa i relacji jakie można zbudować z rodzicami. „(…) większość badań wskazuje na bardzo silny wpływ rodziny na funkcjonowanie w życiu dorosłych.” Książka zajmuje się tematem zaniedbań rodzicielskich, trudnego dzieciństwa i wpływu jaki to wywołuje na psychikę dziecka - a później dorosłego. Sylwia Sitkowska w swojej książce podaje badania, na których opiera swoje myśli i wnioski. Jednym z nich jest opisana przez znanego psychologa Johna Bowlby’ego - teoria stylów przywiązania u dzieci: styl bezpieczny, unikający i lękowo-ambiwalentny. Bardzo przydatnym narzędziem w pracy nad sobą, które znajdziecie w książce jest życiorys. Autorka uważa, że życiorys napisany z zaangażowaniem to jedna z najbardziej wartościowych pracy terapeutycznych i… co mi się bardzo spodobało podaje ku temu pomocne pytania, aby łatwiej przypomnieć sobie wspomnienia. Sądziłem, że nie mam wielu wspomnień z dzieciństwa - w rzeczywistości korzystając z pytań autorki, mam ich tyle, że nie sposób było wszystkie zapisać. Tytuł: „Dzieciństwo do poprawki. Uwolnij się od cienia rodziców, energetycznych wampirów.” - Osobiście wykreślił bym z niego nazywanie rodziców energetycznymi wampirami. Dlaczego? W książce przeczytać możemy, że czasami osoby mające trudne dzieciństwo dalej kochają swoich rodziców - nie widzą winy w nich - a w sobie. Książka pomaga to przepracować! Ale takie osoby mogą po prostu nie sięgnąć po lekturę, albo czytać ją z poczuciem winy, bo nie sądzą, że rodzice zasługują na takie miano. Polecajka! W mojej opinii naprawdę warto sięgnąć po tą książkę. Jest bardzo wartościowa i pokazuje jak eliminować negatywne postrzegania, zachowania. Ukazuje ona naprawdę wiele ciekawych podejść terapeutycznych (jestem zafascynowany tym odnoszącym się do pracy ze zdjęciami z dzieciństwa). Porusza tematy niskiej samooceny, negatywnych myśli na swój temat, braku miłości do samego/samej siebie i wiele więcej. Wszystkie te problemy odnosi do dzieciństwa, w którym można odnaleźć wiele powodów - dlaczego tak negatywnie siebie postrzegamy.

Recenzja: introwertyczne.ksiazki, Ila Wiktoria

Wszystko zaczyna się, gdy jesteśmy dziećmi. Tak naprawdę jako dorośli teraz nie zdajemy sobie sprawy jak wszystko co zdarzyło się wcześniej miało na nas wpływ mając np 6 lat. Może wydaje się to znajome, gdy przypomnisz sobie jedno z dziecięcych marzeń, a w odpowiedzi usłyszałx "wybij to sobie z głowy, na pewno Ci się nie uda". I słysząc takie zdanie z ust opiekuna, osoby bliskiej zaczynamy porzucać swoje plany i sabotować pewność siebie. I w dorosłym życiu dalej ma to znaczenie. Myślę, że najgorsze z możliwych scenariuszy jest niedostrzeganie problemu, że dana osoba jest toksyczna, bo skoro jest rodzicem/opiekunem to napewno chce dla nas jak najlepiej, więc nas nie skrzywdzi. No, nie jest to prawdą zawsze... Autorką książki jest psycholog, nauczyciel akademicki jak i psychoterapeutka. Bardzo dobrze w każdym omawianym rozdziale podaje przykłady i dzięki temu możemy jeszcze lepiej zrozumieć, że rzeczywiście coś mogło być kiedyś nie tak. Czytając to wszystko dalej jestem zdania, że aby posiadać dziecko powinny być testy psychologiczne czy jest się zdrowym lub czy ma się zamiar coś zrobić ze sobą aby nie przenieść tego wszystkiego na swoje potomstwo. Podobało mi się też to, że książka wypełniona jest ćwiczeniami dzięki czemu znów możemy sobie wiele uświadomić( ale trzeba jednocześnie pamiętać, że to nam nie zastąpi terapii. Może być dobrym wstępem do uświadomienia sobie do pewnych rzeczy. Aczkolwiek autorka zapewnia o tym, że to jest formą autoterapii z czym się zgadzam) Najważniejszym przekazem jest to aby pokochać samego siebie. Nauczyć się to robic, dbać o swoje wewnętrzne dziecko( a nie o wewnętrznego krytyka). Nad tym akurat możemy sami popracować. Tak myślę. Dzięki temu możemy uświadomić sobie co chcielibyśmy nawet zmienić w swoim życiu, więc uważam, że jest to pomocny poradnik(można by tak to nawet nazwać) Kolejną ważną rzeczą jest to, że wcale nie musimy wybaczać komuś kto zrobił nam krzywdę psychiczną czy fizyczną, szczególnie właśnie ktoś bliski. Dla mnie ta książka była dosyć trudnym doświadczeniem, polało się trochę łez. Teraz już po, odczuwam ulgę. I każdemu jej życzę

Recenzja: W świecie książek, Gonet Igor

O książce z dzisiejszej recenzji można by pisać godzinami, a tak naprawdę i tak nie udałoby się opisać wszystkiego. To temat rzeka, ogromny problem wszystkich pokoleń i coś, co rzutuje na życie wszystkich, którzy go doświadczyli. Mowa tu o traumach lub problemach z rodzicami. Naprawdę mało jest na świecie osób, które z pełną powagą i uczciwością mogą przyznać, że mają i zawsze miały świetne relacje ze swoją mamą czy ojcem. Prawie każdy z nas doświadczył kiedyś choć najmniejszych turbulencji w tych trudnych relacjach. Brak zrozumienia, patologie, zbyt wysokie wymagania i oczekiwania, presja, brak komunikacji czy inne problemy, rzutują na życiu dziecka ale nie tylko. Większość takich relacji nigdy nie jest uzdrawiana lub zmieniana, co powoduje, że pomimo upływu lat i osiągnięcia dorosłości, nadal cierpimy z powodu tych zaburzeń. To ogromny problem na skalę światową, który wpływa na nas do końca życia. Dorosłe dzieci takich rodziców, często nie radzą sobie prywatnie lub zawodowo, a większość prędzej czy później korzysta z pomocy terapeuty by uporać się ze swoimi traumami. Gorzej jednak, kiedy nie sięgamy po pomoc, tylko powielamy błędy rodziców, zataczając krąg i powodując cierpienie u kolejnych pokoleń. Dlatego więc warto nie ignorować swoich problemów, tylko otwarcie stawić im czoła i spróbować skorygować złe nawyki i zaburzenia. Choć oczywiście najlepsza do tego jest profesjonalna pomoc psychologiczna, warto też zanurzyć się w dobrej lekturze i edukować we własnym zakresie. „Dzieciństwo do poprawki” to nie zwykły poradnik. Jest to ogromne kompendium wiedzy napisane przez psychoterapeutkę Sylwię Sitkowską. To autoterapia w pigułce, która naprawdę pomaga i pozwala dotrzeć do wielu problemów, zauważyć w naszym życiu i zachowaniu rzeczy, których być może nawet nie zauważamy. Autorka pokazuje nam ćwiczenia, dzięki którym możemy odzyskać spokój, „prawdziwie dorosnąć” i ruszyć na przód w zdrowy sposób. W przypadku takich książek zawsze mam wrażenie, że to właśnie takie tytuły powinny być obowiązkowymi lekturami szkolnymi. Wbrew pozorom jednak, najbardziej polecałabym tą książkę rodzicom. To właśnie oni powinni od czasu do czasu wziąć pod lupę swoje zachowanie i przekonania, zwłaszcza jeśli sami zmagali się z problemami w swoich rodzinnych domach. Często nawet nieświadomie powielamy błędy rodziców. Książka jest fantastycznie wydana, bardzo prosto i przejrzyście. Podzielono ją na 3 części. Pierwsza to wstęp, w którym zapoznajemy się z zagadnieniami, problemami i edukujemy na temat zaburzeń, problemów i złych wzorców. W drugiej części wchodzimy już głębiej w zagadnienia, to trochę taki wgląd w siebie, okazja dla nas na to, by rozpoznać u siebie toksyczne i szkodliwe nawyki, przekonania i wspomnienia. Trzecia część to już konkretne ćwiczenia, czas na refleksję i pracę nad sobą. Zapewniono tu mnóstwo miejsca na własne notatki, dopiski, są konkretne i liczne pytania pozwalające dotrzeć do sedna problemów, konkretne techniki na stres, sposoby na wyjście z lęku i problemów. Całość napisana jest w bardzo przyjazny sposób, dzięki czemu naprawdę jest to autoterapia. Autorka nie omija terminów i profesjonalnych zagadnień, ale przedstawia je tak, żeby zwykły czytelnik nie mający wcześniej żadnej styczności z psychologią, mógł je z łatwością zrozumieć. Użyto pięknych czcionek, wszystko jest bardzo estetycznie podzielone, treść wręcz zachęca do czytania. Zgadzam się jednak z opinią, że tego typu książki powinno się powoli dozować, a nie pochłaniać w jeden wieczór, mimo że ta naprawdę sama się czyta. Z auto-poradnikami jest trochę jak z piciem wody, wlanie całej szklanki na raz spowoduje, że po prostu przeleci ona bezsensownie przez organizm, dozowana powoli wchłonie się i zadziała nawadniająco. Tak też jest z terapią. Trzeba dać sobie szansę i czas na przyswojenie tej trudnej wiedzy i autorefleksję. Myślę, że warto. Jest to jedna z najlepszych książek tego gatunku jakie czytałem. To drugie, uzupełnione wydanie, polecane przez Przystań Psychologiczną i Fundację Terapeutyczną, polecam.

Recenzja: QulturaSlowa, Justyna Gul

Mówi się, że rodziny się nie wybiera. I rzeczywiście, w tym przypadku nie mamy żadnego wpływu na to, w jakiej rodzinie przyjdziemy na świat, czy będzie to rodzina bogata czy biedna, wspierająca czy raczej podcinająca nam skrzydła, obdarzająca nas miłością czy raczej ignorująca. W dużej mierze to od tej rodziny właśnie zależy jakość naszego funkcjonowania, bowiem poza genami na to, jacy jesteśmy, jakie decyzje podejmujemy, jak działamy, wpływa również wychowanie. Jednak tu mamy pewien wpływ na to, w jaki sposób funkcjonujemy - jeśli nie jesteśmy ze swojego życia zadowoleni, jeśli czujemy się ze sobą źle, jeśli myślimy o sobie źle, jeśli wszystkie przekonania, jakie mamy na swój i otaczającego nas świata temat sprawiają, że nie możemy w pełni wykorzystywać posiadanych zasobów, warto zacząć pracować nad zmianą i przejąć kontrolę nad własnym życiem. W jaki sposób tego dokonać? Najlepiej zacząć od lektury książki pt. „Dzieciństwo do poprawki. Uwolnij się od cienia rodziców, energetycznych wampirów.”, autorstwa Sylwii Sitkowskiej, psycholożki, psychoterapeutki. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Sensus pozycja to już drugie, uzupełnione o nowe treści wydanie, które pokazuje, że możemy pracować nad krzywdzącymi nas przekonaniami mającymi swoje źródło w dzieciństwie, zaczynając od uświadomienia sobie ich, po ich modyfikację i wdrożenie nowych przekonań i sposobu postępowania. Nawet, jeśli nasze dzieciństwo nie było najlepsze, a zrodzone wówczas przekonania blokują nas, możemy się z nimi rozprawić. Dlatego też po książkę powinny sięgnąć wszystkie osoby, które mają problem z samoakceptacją, które noszą w sobie trudne emocje, które borykają się z różnymi kłopotami. To również pozycja dla terapeutów, którzy znajdą w niej gotowe narzędzia, które mogą wykorzystać do pracy z pacjentem. Książka składa się z trzech części, podzielona jest na część psychoedukacyjną i ćwiczeniową. Warto czytać poradnik systematycznie, rozdział po rozdziale, bowiem tylko wówczas wejdziemy w pewien proces terapeutyczny. Oczywiście nie o samą lekturę tu chodzi, a o rzetelne wykonywanie zawartych w książce ćwiczeń. Celem pracy jest poprawa jakości życia poprzez pozbycie się fałszywych przekonań, pogodzenie się z trudnościami wynikającymi z dzieciństwa i wzięcie z niego tego, co najlepsze, a nie odseparowanie od rodziców (chyba, że taką decyzję podejmiemy). Wierząc w siebie zaczniemy powoli odzyskiwać wpływ na swoje życie, a przede wszystkim odkryjemy, kim jesteśmy i przestaniemy się ukrywać. I tak w pierwszej części autorka odpowiada na pytanie, czy wczesne dzieciństwo ma wpływ na dorosłe życie, wyjaśnia, w jaki sposób tworzą się więzi, a także jak powstają przekonania. Pokazuje również jak to, co myślimy, wpływa na nasze życie, a także jak mogą wyglądać kompensacje w przypadku niezaspokojenia potrzeb. Zachęca także do zmiany przekonań w taki sposób, by nam służyły, a także do nowego sposobu myślenia o sobie. W rozdziale drugim autorka namawia nas, by pokochać siebie, by przestać się ranić, a zacząć wspierać. Aby zadbać o siebie, musimy zorientować się, co lubimy, a czego nie, jakie mamy wartości, co jest dla nas ważne. Pomocą w tym służyć może lista pytań zamieszczona w książce. Autorka zachęca nas też do stosowania technik wyobrażeniowych, odpowiada na pytanie, czy mówić rodzicom o doznanej krzywdzie, a także czy trzeba rodzicom wybaczyć. W rozdziale trzecim znajdziemy karty pracy, o których mowa jest w książce, a które ułatwią nam wykonywanie opisanych przez autorkę ćwiczeń. Lektura książki oczywiście nie uzdrowi naszego życia, dostarcza nam jednak narzędzi do tego, byśmy takie starania o uzdrowienie podjęli. Proponowana przez autorkę praca to proces, który może trwać tygodniami czy miesiącami, ale już wkrótce zaczniemy odczuwać różnicę w jakości naszego funkcjonowania. Czytelny układ książki, a przede wszystkim zebrane w ostatniej części karty pracy ułatwiają nam tę podróż do przeszłości ( i w głąb siebie), a prosty język pozbawiony akademickich reguł i definicji sprawia, że poradnik staje się przystępny dla wszystkich. Zatem… owocnej pracy!

Recenzja: PoProstuAnna, Sługocka Anna

#dzieciństwodopoprawki #wydanieII to poradnik z tych 'praktycznych'. Pełen ćwiczeń, miejsca na notatki i zadania do wykonania. Autorka skupia się na dzieciństwie i ukazuje nam, jak konkretne wydarzenia i relacje mogą wpływać na nasze dzisiejsze życie. Bo choć wydawać by się mogło, że z okresu niemowlęctwa i wczesnego dzieciństwa nic nie pamiętamy - to właśnie ten okres kształtuje w nas przekonania i sposoby reagowania w dorosłym życiu. Książka jest cienka, jednak pełna wartościowych treści. Autorka tłumaczy wszystkie aspekty, bez zbędnego lania wody. Do wszystkiego dołącza także narzędzia, aby nie zostawić nas z wiedzą, ale pokazać też, jak możemy zmienić niewłaściwe, utrudniajce nam życie aspekty. To poradnik świetny dla osób, które chcą spróbować samodzielnie popracować nad sobą, swoimi odczuciami i wypracowanymi przed laty mechanizami. Doskonale narzędzie do rozpoczęcia zmian. Jest to też poradnik, który pomoże nam zrozumieć działania naszych rodziców i przejść od złości i negatywnych uczuć do akceptacji i zrozumienia.

Recenzja: @przeczyt.ana, Prajs Maja

Jak wspominacie swoje dzieciństwo? Mam nadzieję, że jako ,,szczęśliwe" choć z pewnością nikt nie może powiedzieć, że było ,,idealne”. Perfekcja nie istnieje i niestety często zdarza się, że doświadczane w dzieciństwie trudne sytuacje, nawet w niewielkiej częstotliwości nieświadomie wpływają na nasze codzienne zachowania i myśli w dorosłym życiu. Jeśli borykacie się teraz z jakimiś trudnościami koniecznie sprawdźcie, czy na pewno nie wiążą się z przeszłością. Możecie być zaskoczeni! Jeśli wasza młodość nie była przysłowiowo ,,usłana różami"🌹, a wy często doświadczyliście różnego rodzaju przemocy- fizycznej, psychicznej czy seksualnej ze strony członków rodziny, powinniście sięgnąć po powyższą książkę. Znajdziecie w niej część merytoryczną, która tłumaczy powiązania między waszymi doświadczeniami z dzieciństwa, zachowaniami w dorosłym życiu, ukształtowanymi przez wiele lat przekonaniami i kompensacjami. Wskazuje, w jaki sposób racjonalnie ocenić sytuację, w jakiej się znajdujecie i sposób, w jaki traktujecie samych siebie. ,,Dziecko zaniedbywane nie przestaje kochać rodzica, ono przestaje kochać siebie”. To bardzo poruszające i prawdziwe słowa, które znalazłam w powyższej książce. Cieszę się, że autorka kładzie nacisk na aspekt pokochania siebie, bo faktycznie większość dzieci doświadczających przemocy boryka się z niską samooceną i brakiem pewności siebie. Sylwia to psycholożka, psychoterapeutka i nauczycielka akademicka. Doskonale wie, co robi, gdy zwraca nam uwagę jak ważne jest też kształtowanie granic w relacjach rodzinnych i nie tylko. ,,Często akceptujemy złe traktowanie, gdyż przyzwyczailiśmy się do tego i jest dla nas normą, najważniejsze więc jest teraz, abyś zastanowił się, gdzie chcesz ustanowić nową granicę. Gdy coś ci nie służy, a Ty się na to godzisz, sam siebie źle traktujesz” W poradniku znajdziecie mnóstwo fajnych, choć wywołujących dyskomfort ćwiczeń. Nie są łatwe, wymagają zastanowienia i powrotu do bolesnych wspomnień, ale mogą okazać się bardzo pomocne w procesie zrozumienia i akceptacji przeszłości. Bardzo podoba mi się to, że wszystkie ćwiczenia są zebrane na samym końcu. To nietypowe, wygodne rozwiązanie. Muszę zaznaczyć, że książka nie zastąpi terapii. W pierwszej kolejności polecam sięgnąć po poradnik Sylwii, a jeśli czujecie, że potrzebujecie ,,czegoś więcej”- skorzystajcie z profesjonalnej pomocy psychoterapeuty. To nic złego umówić się na sesję i pozbyć się tłumionych, nigdy niewypowiedzianych i szalenie bolesnych historii z dzieciństwa, przeciwnie. To odważny i bardzo oczyszczający krok, który ułatwi wam odnalezienie się w przyszłości i zaznanie spokoju, na jaki zasługujecie. ❤️

Recenzja: read.with.latte, Wójcik Kamila

𝐃𝐙𝐈𝐄𝐂𝐈Ń𝐒𝐓𝐖𝐎 𝐃𝐎 𝐏𝐎𝐏𝐑𝐀𝐖𝐊𝐈. 𝐖𝐘𝐃𝐀𝐍𝐈𝐄 𝐈𝐈 𝐔𝐙𝐔𝐏𝐄Ł𝐍𝐈𝐎𝐍𝐄 👶🏻 𝐒𝐲𝐥𝐰𝐢𝐚 𝐒𝐢𝐭𝐤𝐨𝐰𝐬𝐤𝐚 Sięgając po tę książkę, nie spodziewałam się aż tak szerokiej drogi autoterapii. Myślałam, że znajdę tam zwykły tekst, przedstawiający poszczególne informacje na temat trudnego dzieciństwa, natomiast spotkałam się z trochę czymś innym. Zaznaczę, że ta pozycja jest moim zdaniem bardziej „zeszytem ćwiczeń” niż zbiorem suchych informacji. Pojawia się w niej wiele zadań, nad którymi należy naprawdę przysiąść. Niestety, ja zbytnio pisać po książkach nie lubię, dlatego nie okazała się ona w moim przypadku trafna, ale wierzę że może to pomóc wielu innym osobom. Sylwia Sitkowska stworzyła idealne pole do przebycia własnej terapii w celu zrozumienia oraz przepracowania trudności związanych z dzieciństwem. Kieruję polecenie tej książki osobom, które pragną się z tym uporać. 

Recenzja: maluchczyta, Kosińska Marta

Zastanawialiście się czasami z czego wynika na jakich dorosłych ludzi wyrośliście? W dużej mierze wpływ na to miała rodzina, w jakiej się wychowywaliście i to jacy byli wasi rodzice. To oni mieli znaczący wpływ na to, co Was motywuje i stanowi o Waszej sile. Jest to bardzo ważna książka kierowana do ludzi, na których dzieciństwo odcisnęło zły wpływ. Pokazuje czytelnikowi, że nie musi żyć w cieniu własnego, ciężkiego dzieciństwa i tłumaczy, w jaki sposób przepracować pewne tematy i traumy. Może być to początek drogi terapeutycznej. Z całą pewnością zrozumie, że dzięki pracy nad przeszłością można uzyskać wewnętrzny spokój i zlikwidować poczucie winy i niepewności, które są tak uciążliwe w codziennym życiu. Polecam tę książkę również młodym rodzicom, którzy będą mogli spojrzeć na to z zupełnie innej strony - jak ich zachowanie ma wpływ na rozwój ich dzieci.

Recenzja: Fajne ksiażki do czytania, Marzol Jagoda

Dzieciństwo stanowi filar, na którym budujemy naszą osobowość. To nasz sposób rozumienia otaczającego nas świata, naszych relacji, uczuć i myśli. Każdy z nas jest wyjątkowy i inaczej radzi sobie z trudnymi wydarzeniami. Jednak niektóre wydarzenia mogą być traumatyczne, szczególnie te, których doświadczyliśmy w dzieciństwie. Niekorzystne doświadczenia z dzieciństwa to negatywne doświadczenia, które pozostawiają trwały negatywny wpływ na samopoczucie i zdrowie dzieci. Przykłady takich doświadczeń obejmują maltretowanie, znęcanie się, zaniedbanie lub życie w szkodliwym środowisku, życie w cieniu rodziców, energetycznych wampirów. Wpływają one na dzieci społecznie, emocjonalnie i poznawczo. Chociaż jest to niezwykle trudne, przezwyciężenie przeciwności losu i traumy dziecięcej jest możliwe. To, co nas napędza, motywuje i czyni nas silnymi, ale także często nas blokuje, przeszkadza i ogranicza, jest rezultatem bagażu doświadczeń, który otrzymaliśmy od naszych rodziców oraz otoczenia, w którym dorastaliśmy. Dzieciństwo to bardzo znaczący okres w naszym życiu. Ważne jest, aby nie lekceważyć wpływu, jaką nasza przeszłość ma na naszą teraźniejszość. Jeśli postrzegamy nasze życie jako budynek, nasze wychowanie i wydarzenia, które go otaczają, są jego fundamentem. W końcu trauma jest jak rana, która nie zagoiła się prawidłowo. Wymaga czasu, troski, uwagi i rozwagi. Bez względu na to, jakich wydarzeń życiowych doświadczyliśmy, uzdrowienie jest możliwe. Dzieciństwo do poprawki to niesamowita książka, stworzona przez doświadczoną psychoterapeutkę Sylwię Sitkowską, aby pomóc uwolnić się od frustrujących wzorców relacji z toksycznymi rodzicami — i odkryć nowy lepszy świat, pewność siebie, wewnętrzną siłę i niezależność emocjonalną. Książka ta powstała po to, abyśmy nauczyli się położyć kres tym pozbawionym szacunku i kontrolującym zachowaniom oraz wyleczył się z lat nadużyć, aby zdrowo funkcjonować i prosperować w życiu, i przy okazji nie przekazywać traumy swoim dzieciom! Ta niezwykle praktyczna książka pomoże zweryfikować naszą frustrację i zmagania emocjonalne, pomoże nam wyznaczyć jasne granice i nauczy, jak uwolnić się od cienia rodziców, energetycznych wampirów i ruszyć do przodu bez poczucia winy. Ten przewodnik zapewnia ogromne narzędzia do tworzenia granic, radzenia sobie z osądami i pokonywaniem zwątpienia. Ćwiczenia zawarte w książce stanowią swoistą autoterapię, dzięki której uczymy się kontrolować nasze życie i stajemy się osobami odpowiedzialnymi za siebie w sposób dojrzały, bez poczucia lęku. Uczymy się odpuszczać negatywne myśli i uczucia. I wreszcie, rozwijamy umiejętności potrzebne do odkrycia troski o siebie, miłości własnej, samodzielności i zdrowych relacji opartych na miłości. Zaprojektowane z myślą o przekazywaniu praktycznej mądrości, pytania i ćwiczenia zawarte w książce pozwolą nam dowiedzieć się więcej o sobie, wskażą właściwy kierunek owocnego samorozwoju i stworzą wystarczającą przestrzeń, aby się rozwijać. Aby odnieść jak najwięcej korzyści z książki Sylwii Sitkowskiej, należy podejść do pytań z otwartym umysłem, zachowując całkowitą szczerość. To zrozumiałe, że pragniemy zostawić przeszłość za sobą — nie odczuwać już echa bolesnego dzieciństwa ani powtarzać dysfunkcyjnych wzorców relacji, których nauczyliśmy się jako dzieci. Jednak uzdrawianie to proces - często długi proces. I ważne jest, aby pamiętać, że powolny postęp nie wynika z tego, że coś jest z nami nie tak. Uzdrowienie to powolny proces dla każdego. Wywieranie na siebie większej presji nie pomoże w szybszym wyleczeniu. W rzeczywistości krytykowanie i zawstydzanie siebie może spowolnić proces zdrowienia. Zamiast tego spróbujmy być dla siebie mili i delikatni. Współczucie dla samego siebie motywuje nas do rozwoju i doskonalenia siebie oraz pomaga leczyć głębokie rany dzieciństwa, mówiąc: „Jestem godny miłości i dam sobie miłość i akceptację, których potrzebuję. Mogę żyć jak chcę, po swojemu, w zgodzie z sobą”. Pamiętajmy: Jako dorośli nie musimy żyć w cieniu, jaki rzuca na nas własne dzieciństwo!

Recenzja: paulaczyta, Ciulak Paula

Uwolnij się od cienia rodziców, energetycznych wampirów Możesz się uwolnić od trudnych doświadczeń z dzieciństwa, i żyć, jak chcesz Pamiętajmy: Jako dorośli nie musimy żyć w cieniu, jaki rzuca na nas własne dzieciństwo Dzieciństwo jest bardzo ważne i ma zasadniczy wpływ na nasze dalsze życie. To jaki jesteśmy, co lubimy, co nas motywuje, co blokuje, czego się boimy, bagaż doświadczeń i traum. To wszystko wynosimy w dzieciństwa i później, już jako dorośli ludzie musimy sobie z tym radzić. Jako dzieci często nie zdajemy sobie sprawy z wielu rzeczy, nie rozumiemy ich, reagujemy tak jak wtedy to wydaje się najlepiej. Po latach może się okazać że mamy różne traumy, nieprzepracowane sprawy, a dzieciństwo nadal jest cieniem, który nie pozwala nam cieszyć się z życia. Właśnie w celu poradzenia sobie z tym powstała ta książka. Została napisana przez psychoterapeutkę, więc mamy świetne źródło informacji. W tej książce wracamy do przeszłości, przepracowujemy relacje z rodzicami, a co za tym idzie uzyskujemy spokój. Wszystko to poprzez ćwiczenia i dużo informacji. Mamy naprzykład napisać swój życiorys, list do rodziców czy swoją konstrukcje. Bardzo ciekawe i angażujące. Bardzo ważny temat i bardzo potrzebna książka. Nadal za mało się mówi o wpływie dzieciństwa, albo uznaje się, że nie da się nic z tym zrobić. Ta książka pokazuje, że się da, dodaje motywacji i zapewnia niezbędne do tego narzędzia. Polecam.

Recenzja: psychologia.net.pl,

O tym, że dzieciństwo wpływa na dorosłe życie, wiemy co najmniej od czasów Freuda. A jednak wciąż często nie zdajemy sobie sprawy, w jak dużym stopniu to, jacy jesteśmy, zawdzięczamy naszym rodzicom. To, co w nas dobre, to, co nas motywuje, napędza i stanowi o naszej sile, ale też często nas blokuje, ma zwykle źródło głęboko w dzieciństwie. Nawet jeżeli był to szczęśliwy czas, i tak mógł zasiać w nas przekonania, które negatywnie wpływają na nasze działania w dorosłym życiu. Czy należy zatem usiąść na kanapie, załamać ręce i poddać się, "bo mam za sobą trudne dzieciństwo"? Absolutnie nie! Owszem, jeśli czujemy, że przyczyny życiowych trudności leżą w okresie, w którym nadzór nad nami pełnili rodzice, warto na moment wrócić do tamtego czasu. Dobrze również spojrzeć świeżym okiem na relacje z rodzicami i zastanowić się, które składowe naszej osobowości wymagają przepracowania i wychowania od nowa. Pomoże w tym ćwiczeniowa część tej książki, skonstruowana przez autorkę tak, by Czytelnik był w stanie sam poprowadzić własną terapię i by odzyskał wpływ na swoje życie.