Medytacje uzdrawiające sufich. 33 lekcje na duchowej ścieżce (ebook) (audiobook) (audiobook)

Recenzja: Joga małego człowieka , Musiał Anna

W książce „Medytacje uzdrawiające sufich” Agnieszka i Maciej Wielobób pokazują nam, że zdrowie zależy od harmonii i spokoju na poziomie myśli i emocji. Nasze zdrowie zaczyna się od naszych myśli, nastawienia umysłu, odpowiedniego używania zmysłów. Tłumaczą jak ważny jest rytm w naszym życiu, zarówno w myślach, emocjach, odczuciach, oddechu jak i działaniu. Autorzy zapraszają nas do zatrzymania się, do pracy z oddechem, mantrą, wizualizacją. W książce znajdziemy pytania, zadania, medytacje. Mamy tutaj 33 lekcje, w każdej zadania i praktykę. Książka nie jest kolejnym lekkim i łatwym poradnikiem. Na pewno jest to lektura dla osób mających pewne doświadczenie w praktyce medytacyjnej i gotowość na poświęcenie dłuższego czasu na ćwiczenia.

Recenzja: Book2101, Czyżak Patrycja

Książka ma przepiękną okładkę która przyciąga wzrok. Podoba mi się to, że w książce są obrazki które pozwalają lepiej zrozumieć o jaki ruch lub pozycję chodzi. Podoba mi się też to, że przed każdą medytacją jest do przeczytania cytat i wytłumaczenie na czym polega problem, jak sprawdzić czy to problem i w reszcie jak go rozwiązać. Plusem jest też to, że jest parę praktyk które pomogą nam rozwiązać dany problem. Styl pisania autora przypadł mi do gustu, więc myślę że w przyszłości sięgnę po więcej jego książek. Myślę że jest to obowiązkowa książka dla osób zaczynających się interesować rozwojem osobistym. Po praktycznym zastosowaniu się do rad w książce widzę pozytywną zmianę w swoim życiu.

Recenzja: swiatairi.blogspot, Tomczak Marta

Zdrowie… Już Jan Kochanowski wiedział jak bardzo jest istotne i zazwyczaj doceniamy je dopiero, gdy zaczyna nam coś "doskwierać". Gdy to się dzieje szukamy sposobów by powrócić do pełni sił. „Medytacje Uzdrawiające Sufich” wydają się być odpowiedzią na potrzeby osób poszukujących remedium na swoje dolegliwości. Czy jest tak naprawdę? Zdrowie. W tytule mamy użyte słowo „uzdrawiające” możemy kojarzyć je z tym, że coś nie jest takie jakie powinno. Zazwyczaj o ‘uzdrowieniu’ i ‘wyzdrowieniu’ myślimy, gdy mamy jakieś dolegliwości fizyczne, ale przecież także „gdy boli nas dusza” również szukamy uzdrowienia. Możemy więc zastosować bardziej bądź mniej obszerną definicję zdrowia i co za tym idzie uzdrowienia. W omawianej książce wydaje się, że podejście to jest dość szerokie (i specyficzne). Co zawiera pozycja? Publikacja to około 270 stron tekstu. Odnajdziemy tu też ilustracje i zdjęcia... Ale nie to chcieliście wiedzieć w tym momencie, prawda? W książce znajdują się informacje o tym czym jest choroba, od czego zależy zdrowie a przede wszystkim zawiera 33 lekcje, które mogą doprowadzić do uzdrowienia - lekcje na sufickiej ścieżce do duchowego uzdrowienia (rozdział 3). Odnaleźć tu można również dużo cytatów. Przytaczane są tu słowa m.in. Hazrata Inayata Khana. Lekcje nie wyglądają identycznie, jednak mają podobną strukturę: wprowadzenie/opis, zadania, praktyka. Czy prezentowane lekcje pomogą? Nie zaszkodzą. Warto też pamiętać, że już na samym początku autorzy podkreślają, że nie jest ich celem namowa do porzucenia konwencjonalnych sposobów leczenia lecz prezentują uzupełnienie konwencjonalnych form leczenia. Co oprócz próby uzdrowienia życia może dać przeczytanie i wypróbowanie tego co zaprezentowali autorzy? > może pomóc przybliżyć odbiorcy czym jest sufizm, lepiej go poznać, > może pomóc w pogłębieniu praktyki medytacji, > może skłonić do różnych przemyśleń, pomóc zadać sobie różne pytania, których w innej sytuacji byśmy sobie nie zadali - co może pomóc w rozwoju. Autorzy. Na blogu znajdują się recenzje innych publikacji autorstwa męskiej części duetu - Maciej Wielobób. Jestem też świadoma różnych działań Agnieszki Wielobób - w tym związanych z jogą i ajurwedą. Jest ona też współautorką dwóch innych książek. Oboje wiedzą o czym mówią i mówią o tym z czym „żyją na co dzień”. Aż dziwię się, że o Agnieszce Wielobób wspominałam tylko w jednym wpisie. Cieszę się, że mogę to "nadrobić" i wspomnieć o niej w kontekście napisanej przez nią wraz z mężem książki (teraz już wspominam o niej w dwóch postach). Przeszkody. Największymi przeszkodami w tym by prezentowana treść i lekcje mogły przynieść jakiekolwiek pozytywne efekty jest nasze podejście. Jeśli słowo „sufizm” Was odrzuca, nie lubicie poznawać propozycji, teorii pochodzących bądź związanych z „innymi” wierzeniami to prezentowane lekcje nie pomogą. By można było dojrzeć jakiekolwiek pozytywne efekty to: 1. Warto podejść do treści z otwartym umysłem i spróbować czy to co jest proponowane jest czymś ciekawym i być może pomocnym czy w naszym przypadku nie. 2. Warto podjąć próby wykonania „medytacji”, samo przeczytanie książki nie uzdrowi choć i tak może dać wiele do myślenia i tym samym „usprawnić” życie czytelnika. Dane ogólne. Publikacja zawiera nawet dużo rysunków biorąc pod uwagę charakter pozycji. Można w nich dojrzeć podobieństwo pomiędzy jednym z autorów i narysowaną męską postacią „pokazującą” na nich pewne ruchy. Książka miała swoją premierę w maju tego roku (jakieś dwa tygodnie przed pojawieniem się tego wpisu). Wydawnictwo Sensus. Helion S.A. Publikacja składa się z 4 numerowanych rozdziałów, do tego odnaleźć tu można: Wstęp, Wprowadzenie, Błogosławieństwo, Od Autorów, Aneks i O Autorach. Za ilustracje odpowiedzialna była Agnieszka Wielobób, oprócz symbolu sufickiego, który narysowała Ania Masala. Autor/ka Wstępu: Sattva vam Dorssen. Autor/ka Wprowadzenia: Mahmood Khan. Reasumując cenię autorów i to co robią. Książka może nie dla wszystkich (dobrze, wiem… takich właściwie nie ma) tylko dość wąskiej grupy odbiorców (nawet jeśli zawrzemy w niej nie tylko osoby zainteresowane sufizmem i/lub medytacją). Interesująca propozycja trochę w duchu holistycznego podejścia do zdrowia (co rozszerza krąg odbiorców). Dla mnie bardzo wartościowa… a skutki? Na nie przyjdzie jeszcze poczekać 😉 i najlepiej samemu sprawdzić czy "to coś dla nas". Pozdrawiam

Recenzja: jestem_molem, Dejka Daria

W tej książce znajdziecie 33 lekcje nawiązujące do medytacji, które mogą Wam pomóc w przywróceniu zdrowia i psychicznej równowagi. Oprócz tego odnajdziemy tu podstawy wiedzy z zakresu medytowania, są również różnego rodzaju zdjęcia dokumentalne, ilustracje czy opisy prywatnych doświadczeń autorów. Jest to tytuł poświęcony praktycznym wskazówkom do działań ezoterycznych. Autorzy zwracają między innymi uwagę na funkcję oddechu. Nie jest on tylko zwykłą czynnością naszego organizmu, ale głównym narzędziem medytacji i uzdrawiania. Nie jest to łatwa lektura. Wymaga zdecydowanie skupienia i zainteresowania tematem. Bardziej poleciłabym ją osobom średniozaawansowanym w tematyce medytacji. Początkujący mogą się zniechęcić natłokiem informacji. Będzie to pozycja idealna dla osób, które lubią kontemplować i zagłębiać się w duchowe aspekty medytacji. W książce znajdziemy też bardzo dużo mądrych życiowo cytatów za co ogromny plus. Oprócz tego pojawiają się pytania od autorów, które skłaniają do głębokich refleksji. Jaką rolę odgrywają zmysły w kondycji naszego zdrowia? Jak zachować rytm i ton? Jak nie tracić energii? Co jest przyczyną chorób? Jak ćwiczyć pamięć? Jak odzyskać poczucie własnej wartości? Na te pytania i wiele innych odpowiedzi możecie szukać w tej książce.

Recenzja: polska_recenzentka,

Jeśli chodzi o medytacje to muszę przyznać, że zaczęłam się nią interesować od niedawna. Odkąd zaczęłam moją przygodę z jogą, zagłębiam się w temat medytacji. Dlatego też mam świetną książkę, która daje nam lekcje naszej duchowej ścieżki. Dzięki medytacji możemy poprawić jakość naszego życia, nasze relacje z innymi, postrzeganie pewnych spraw zachodzących w naszym życiu. Ta książka świetnie pokazuje w jaki sposób otworzyć się przede wszystkim przed samym sobą. Daje lekcje, które jeśli wykorzystamy staniemy się lepsi, dla nas samych, pokochamy siebie i nasze życie.

Recenzja: Ajurweda (nie tylko) w kuchni,

Czym jest choroba? „Choroba jest brakiem spójności, zarówno w fizycznej jak i umysłowej sferze (…). Co powoduje dysharmonię? Brak tonu i rytmu. (…). Prana, inaczej mówiąc życie lub energia to ton, wysokość dźwięku; rytm to krążenie, regularność, regularność uderzeń pulsu w głowie oraz krążenie krwi w żyłach. Mówiąc kategoriami fizycznymi brak krążenia powoduje zagęszczenie; a brak Prany (życia lub energii) oznacza słabość”. (Hazrat Inayat Khan) Sufi przedstawiają chorobę jako stan, w którym zaburzony zostaje rytm i ton. Ton odnosi się do dostrojenia do różnego rodzaju wibracji (każdy chyba czuje, że do czego innego nastraja go spacer wśród natury, a do czego innego przebywanie w pomieszczeniu pełnym zdenerwowanych osób). Czujemy inne wibracje w mieście, szczególnie w godzinach szczytu, a inne podczas uważnego spaceru po lesie. Oczywiście nie chodzi o to, byśmy wyprowadzali się wszyscy w Bieszczady, bo musimy stawiać czoła wyzwaniom, jakie stawia przed nami życie. Wszak z punktu widzenia sztuki i nauki medytacji jest to również część praktyki. Natomiast możemy i powinniśmy się skupić na tym, by utrzymywać właściwy dla siebie ton i rytm, niezależnie od tego, czy okoliczności temu sprzyjają. Kwestia tonu i rytmu jak widać dotyczy nie tylko naszego ciała, ale przede wszystkim doświadczenia harmonii i spokoju na poziomie naszych myśli, emocji itd. Jeśli nasze myśli są spokojne i harmonijne są niczym regularne bicie serca, jeśli natomiast będzie za dużo natrętnych, przykrych myśli, umysł ulega przeciążeniu, przez co jesteśmy wytrącani ze stanu harmonii i równowagi. I to jest pierwsza ważna nauka o zdrowiu, którą dają nam sufi, ale do której też mocno odnosi także się chociażby ajurweda – klasyczna medycyna Indii: kwestia zdrowia i choroby zaczyna się już od nastawienia umysłu. Dbałość o stan harmonii jest o tyle istotna, że dużo łatwiej utrzymać stan równowagi niż do niego powrócić, gdy nasz organizm zostanie z tej harmonii wytrącony. „Ciało, które choruje jest bardziej podatne na kolejne choroby, niż ciało, które jest w pełni zdrowe. Tak samo umysł, znajdujący się w nieporządku przyciąga jeszcze więcej nieporządku, tylko pogarszając swój stan”. (Hazrat Inayat Khan) I znów, jak wynika z zacytowanego powyżej fragmentu „Health and Healing” Inayata Khana, nie możemy ograniczyć naszej dbałości jedynie do ciała, musimy również zająć się naszym umysłem. I tutaj bardzo użyteczne będą dwie praktyki, których naucza prawie każda medytacyjna szkoła. Jedna to akceptacja i zadowolenie, a druga to wdzięczność. Od czego zależy zdrowie? „Zdrowie zależy od równowagi pomiędzy aktywnością a odpoczynkiem w relacji pięciu zmysłów: wzroku, węchu, słuchu, dotyku i smaku”. (Hazrat Inayat Khan) Czaraka sanhita, najważniejszy tekst ajurwedy, mówiąc o przyczynach choroby wskazuje, że są to najczęściej: niewłaściwe używanie zmysłów, nieakceptowanie i niepodporządkowywanie się przemianom oraz brak uważności. Codziennie świadomie bądź nie, aktywizujemy dane zmysły, czasami zbyt mocno. Dlatego dla równowagi potrzebujemy chwili zatrzymania się. Praca z ciałem i oddechem oraz medytacja są formami, dzięki którym możemy zapewnić spokój i harmonię zmysłom i naszemu umysłowi. Oddech „Oddech jest podstawową i główna mocą, która pomaga w leczeniu”. Hazrat Inayat Khan Bardzo istotną rolę pełni tutaj praca z oddechem. Według mistycznego nauczania sufich, praca z oddechem jest doskonałą formą nie tylko w przypadku leczenia siebie, ale również uzdrawiania innych. Trzeba jednak pamiętać, że dla mistyka, dla osoby medytującej oddech to coś więcej niż tylko proces wdychania i wydychania powietrza. O ile dla większości ludzi oddech jest pewnym zjawiskiem fizjologicznym, to dla adepta na ścieżce medytacyjnej oddech jest pewnego rodzaju prądem, który niesie nasze myśli, emocje, postawy i zachowania. Stąd też świadomość oddechu i praca z oddechem są czymś tak istotnym w większości szkół medytacyjnych. Po prostu kontrola oddechu oznacza kontrolę tego wszystkiego, co oddech niesie: myśli, emocji, postaw i zachowań. Oczywiście kontrola nie oznacza tu wypierania ich itp., a umiejętność kierowania swoich emocji, myśli, postaw i zachowań w takim kierunku, który jest korzystny dla nas i dla innych. „Siła oddechu może być rozwijana poprzez wysiłek fizyczny, ćwiczenia oddechowe, czyste życie oraz koncentrację”. (Hazrat Inayat Khan) Cała siła znajduje się w Duchu W ujęciu medytacyjnym doświadczenie zdrowienia jest elementem naszego procesu samorealizacji. Najistotniejsze jest, by w tym procesie oduczenie się wszelkich naszych identyfikacji, doświadczać identyfikacji z naszym prawdziwym Ja, z Duchem, z naszą boską naturą. Ten proces oczyszczenia się na to metafizyczne doświadczenie, jest najbardziej wysublimowanym elementem nauki mistyków o zdrowiu. „Nazywanie pewnych chorób nieuleczalnymi jest wielką pomyłką ludzkości. Człowiek nazywa je tak, ponieważ nie ma narzędzi do tego by je wyleczyć. Ale poprzez nazywanie ich nieuleczalnymi, pacjent traci wszelką nadzieje. Tak więc nie jest niczym dobrym, powodować by człowiek wierzył, że nie ma dla niego ratunku. Jeśli źródło i cel są doskonałe, to osiągnięcie doskonałości jest możliwe. A ponieważ zdrowie jest doskonałe, może zostać osiągnięte. Cała ta siła znajduje się w Duchu. Każdy posiada siłę bliską Duchowi, każdy ma iskierkę tego Ducha w sobie, i każdy powinien zrozumieć, że posiada odpowiedzialność za swoje własne zdrowie, jako uzdrowiciel samego siebie i ma obowiązek dbania o siebie, a nie tylko oczekiwania pomocy z zewnątrz. Musi być gotów by pomóc samemu sobie, jako lekarz, jako uzdrowiciel, najpierw zbadać swoją kondycję, znaleźć to, czego brakuje, co się z nim dzieje, jak może się wyleczyć. Jeśli nie potrafi sobie z tym poradzić, może zapytać kogoś o pomoc, ale najpierw musi sam tego pożądać”. (Hazrat Inayat Khan) * * * Zadanie: Pomedytuj lub oddaj się refleksji nad poniższą przypowieścią o rytmie. Pewnego dnia suficki murszid (nauczyciel) udał się na przechadzkę po mieście. Wrócił w doskonałym humorze i powiedział zachwycony do swoich uczniów: Moja przechadzka sprawiła mi dużo radości. W tym mieście wszędzie czuć boską obecność i inspirację. Jeden z uczniów postanowił, po usłyszeniu tych słów, pójść za przykładem nauczyciela i wyruszyć na spacer. Wrócił zdecydowanie zdegustowany i negatywnie poruszony, od progu dając upust swojej frustracji: Okropne! Potworne! Jeden drugiemu tylko skaczą do gardeł… Jest mi bardzo źle. Żałuję, że wyszedłem. Na co murszid odpowiedział: Masz rację, to straszne. Uczeń zdziwił się: Ale jak to się mogło stać, że ty wróciłeś szczęśliwy, a ja mocno przybity? Nauczyciel na to odpowiedział: Wychodzi na to, że chodziłeś po mieście w innym rytmie niż ja.

Recenzja: Mrs_karczmarczyk, Karczmarczyk Angelika

Jeśli chodzi o medytacje to muszę przyznać, że zaczęłam się nią interesować od niedawna. Odkąd zaczęłam moją przygodę z jogą, zagłębiam się w temat medytacji. Dlatego też mam świetną książkę, która daje nam lekcje naszej duchowej ścieżki. Dzięki medytacji możemy poprawić jakość naszego życia, nasze relacje z innymi, postrzeganie pewnych spraw zachodzących w naszym życiu. Ta książka świetnie pokazuje w jaki sposób otworzyć się przede wszystkim przed samym sobą. Daje lekcje, które jeśli wykorzystamy staniemy się lepsi, dla nas samych, pokochamy siebie i nasze życie.

Recenzja: anita_lubi_czytac, Marcinkiewicz Anita

Zatrzymajmy się w tym życiu choć na chwilę... weźmy świadomy oddech, wsłuchajmy się w nasze ciało. Zamknijmy oczy i poczujmy jak wdech i wydech przepływa przez nasze ciało tak naturalnie i swobodnie. Poświęćmy 15minut w ciągu naszego dnia dla nas, dla naszego ciała. Żeby być zdrowym fizycznie to przede wszystkim trzeba mieć "zdrowa dusze". Całe wieki medycyna zachodnia oddzielała sprawy duchowe czy też psychiczne od spraw ciała. I teraz wiemy jak bardzo się myliła, bo wszystko to jest ściśle ze sobą powiązane. Nie da się mieć zdrowia, mając chory umysł. Medycyna wschodu natomiast zawsze traktowała ciało i umysł jako jedność. Lekcja sufich to tradycyjna metoda leczenia nie tylko ciała, ale również umysłu i ducha. Ta książka przeprowadzi każdego z Was przez 33 praktyczne lekcje, które sprawia ze będziesz szczęśliwym człowiekiem poznając indyjskie sufich. Nikt nie musi być sam! Nikt nie musi być nieszczęśliwy! Jeśli tęsknisz za spokojem - sięgnij po tę książkę i odkryj już dziś wszystkie dobra tego świata płynące z serca.